قند عسل های مامان و بابا

امسال محرم هم مثل هر سال با کوله باری از اندوه و غم از راه رسید و دل شیعیان باز هم عزادار شد.امسال من علاوه بر اندوه عاشورا دلم خیلی شکسته بود ...این روزها دنیا و ادم ها خیلی زیاد در حال تغییرن و میتونم به جرات بگم دین و ایمان  مردم داره از دستشون میره...این مدتی که میرم سر کار و با ادم های مختلف روبرو میشم میبینم چقدر اعتقاد ها ضعیف شده .ارزش ها جاشون رو با بی ارزش ها عوض کردن .ماه رمضون رو روزه نمیگیرن و هزار علت  میارن مبنی بر اینکه اصلا روزه گرفتن صحیح نیست و حتی بقیه رو که روزه میگیرن محکوم میکنن.نماز نمیخونن و عبادت رو جور دیگه ای توجیح میکنن .عاشورا رو محترم نمیکنن و حرمتشو میشکونن...قران رو یه کتاب قدیمی میدونن که تاریخ انق...

  هر کدام از ما که به دنیا می‌آییم قدم در جاده‌ای می‌گذاریم به نام زندگی که من اسم آن جاده را موفقیت می‌گذارم.   پس قوه‌ی تخیل خود را بالا میبریم و ببینیم که چه‌قدر آدم همراه ما در این جاده قدم گذاشته‌اند.   این جاده هم مثل بقیه‌ی مسیرها چاله و چوله زیاد دارد (سختی‌ها و مشکلات غیر منتظره). در این مسیر حیوانات خطرناکی هستند که قصد آزار ما را دارند (حوادث ناگهانی ناراحت‌کننده‌ای که ممکن است در جنگ با آن‌ها شکست بخوریم) و آدم‌هایی که خیر و صلاح ما را نمی‌خواهند و می‌خواهند که ما از مسیر عقب بمانیم (منظو...

چقدر زود دو سال گذشت انگار همین دیروز بود که خاله زری با کمک پرستار ها سعی میکردن به تو شیر بدن هیچ وقت اون چهره ی کوچولو و نازت رو وقتی برای اولین با شیر میخودی رو فراموش نمیکنم. گرچه این اواخر وابستگیت به شیرم خیلی زیاد شده بود و شب ها تا صبح خیلی اذیت میشدم ولی لحظاتی رو با هم تو این دوران تجربه کردیم که فقط فقط مال من بود و تو... بازی دستان کوچیکت و نوازش کردن من وقتی شیر میخودی....خنده های شیرینت وقتی شیر میخوردی و نگات میکردم و قربون صدقت میرفتم و تو خندت میگرفت ولی دلت نمیومد نانا رو ول کنی و همون جور میخندیدی...یا پیدا کردن نانا حتی زمانی که خواب بودی و اتاق تاریک بود ولی بدون اشتباه سریع پیداش میکردی و دیگه ولش نمیکردی...یا وق...

سلام عزیز دل مامانی .ببخشید با تاخیر مینویسم .هفته ی پیش هم اومدم و کلی نوشتم و عکساتو گذاشتم دست اخر داداش جونت زد دو شاخه برق کامپیوتر رو در اورد و من از بس زورم گرفت دیگه حوصله نکردم بنویسم. امسال تو به کلاس چهارم رفتی .مطمئن ام وقتی این پست رو میخونی تمام خاطراتش رو به یاد داری... تو هر سال بزرگتر میشی و من حس این حرف بزرگتر ها رو بهتر درک میکنم... پدر و مادر با دیدن قد و بالای بچه ی نو جوون و جوون افتخار میکنن و ارامش میگیرن... اره راست میگن.از وقتی وارد پیش دبستانی شدی و فرم مدرسه پوشیدی  با دیدن سایز لباس های مدرست وقتی دارم اتو میکشم میفهمم داری بزرگ میشی و من فقط تو رو به خدا سپردم . هر روز که میگذره فهمیده تر می...

سلام  پسرکای ناز من.بالاخره بعد از سالها قسمت شد و امسال رفتیم زیارت امام رضا.هنوزم باورم نمیشه که رفتم .این اولین باری بود که به پا بوس امام رضا میرفتم .همین طور شما ولی بابایی قبلا رفته بوده ولی وقتی که کلاس چهارم دبستان بوده.خیلی دلمون میخواست بریم من که واسم ارزو شده بود .هر بار به دلیلی نمیشد بریم ولی امسال انگار امام رضا ما رو طلبیده بود .ممنون امام رضا که اجازه دادی به پابوست بیایم... روز سه شنبه صبح ساعت 7 حرکت کردیم .طاها خواب بود و پارسا بد خواب.اباده طاها بیدار شد مشغول بازی با پارسا .ظهر رسیدیم یزد و ناهار رو اونجا خوردیم و سریع حرکت کردیم خیلی ذوق رسیدن داشتیم واسه همین بابا بکوب رانندگی میکرد.واسه شام رسیدیم فردوس شام ر...

    م     بیچاره شدم...فقط یه هفته مونده.... ...

13 شهریور برای من و مسعود یکی از زیباترین روز های زندگیمان است .سالگرد روزیست که خداوند مهربان یک بار دیگر بر ما فرشته ای اسمانی هدیه کرد .فرشته ای از جنس گل های بهشتی .ما با داشتن این هدیه خوشبختیمان دو چندان شد .شیرینی جدیدی به زندگمان امد و حال و هوای خونمونو تازه کرد همین الان هم که دارم مینویسم با زبان شیرین کودکیش خنده را بر دل ما مینشاند. دو سال از ان روز گذشت و ما هرگز اون روز شیرین رو فراموش نمیکنیم و به یاد اون روز شیرین یه تولد خودمونی واسه طاها گلی ترتیب دادیم.. طاها جان ...بدان که من و بابا و داداش خیلی خیلی دوستت داریم و میشه گفت عاشثتیم...               ...