مادر...پسر....عشق....

به پسرم خیلی محبت می کنم اونقدری که بزرگ که شد با عشقش مثل یه پرنسس رفتار کنه تا جفتش بفهمه که پسرم تو دستای یه ملکه بزرگ شده !

روزا دستاشو میگیرم و چنان با محبت بغلش می کنم که بغل کردن عاشقونه رو با تموم وجودش یاد بگیره !

بهش یاد می دم که همه آدمها خصوصاً همسرشون تشنه محبتند و پنهون کردن عشق و علاقه زندگیشو سرد می کنه !

بهش یاد می دم که خانما آقا بالاسر و سایه ی سر نمیخوان ، عشق ، دوست و همراه صمیمی می خوان !

بهش یادمی دم که هیچوقت دل عشقش رو نشکونه،چون دیگه نمی تونه ترمیمش کنه !!

بهش یاد می دم  اونقدر عاشقانه به عشقش نگا کنه انگار قحطی آدمه !!

به پسرم یاد می دم که عشقش رو عاشقونه بغل کنه نه از روی عادت و هوس !!

براش کادوهای کوچک با معنی می خرم تا کادو دادن به آدم هایی که دوستشون داره بشه فرهنگش !!

بهش اونقدر حرفای محبت آمیز می زنم که کلام پرمهر بشه ورد کلامش !!

همه اینکارا رو می کنم  تا پسرم همونی بشه که همیشه از جفت ایده آل تو ذهنم بوده و هست. اینطوری هم خودش از زندگی لذت ببره و هم جفتش !